جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست

                                                          گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

                                             بین من و عشق تو ولی فاصله ای نیست

                                             گفتم که کمی صبر کن و گوش به من  کن

                                             گفتی  که  نه باید برم  حوصله ای  نیست

                                             پرواز  عجب  عادت  خوبیست  ولی   حیف

                                             تو  رفتی  و  دیگر  اثر  از چلچله ای  نیست

                                             گفتی که  کمی فکر  خودم باشم و آن وقت

                                            جز عشق تو در خاطر من مشغله ای نیست

                                            رفتی  تو  خدا  پشت  و  پناهت  به  سلامت

                                              بگذار  بسوزد  دل  من  مساله ای   نیست

لبخند معروف ژوکوند با خنده ات تحقیر شد

خندیدی و با خنده ات، شهر دلم تسخیر شد

لبخند معروف ژوکوند با خنده ات تحقیر شد

غوغا به پا کردی ببین، شوری به دنیا دست داد

حتی خدا با دیدنت بر خلقتش درگیر شد

قبل از تو شعرم سرد بود درگیر وزن و قافیه

حالا ببین از عشق تو دیوان من تحریر شد

در خواب دیدم بی سخن دل را به یغما میدهم

با چال روی گونه ات آن خواب هم تعبیر شد

بر تاب گیسویت دلم گفتم به هر سو میرود

کار از دل و گیسو گذشت، جانم به تو زنجیر شد

تا ریختی از عشق خود جام پیاپی در دلم

هر درد در این سینه بود، یک باره بی تاثیر شد

حتی زمین هم ایستاد تا بنگرد روی تو را

اینگونه بود فصلی جدید با خنده ات تصویر شد

ای وای با یک خنده ات هوش و حواسم پاک رفت

آنقدر بودم محو تو، یک بار دیگر دیر شد...